Improwizacje – to próba nawiązania kontaktu duchowego ze sobą poprzez świat dźwięków.

To kreatywne (czasem lepsze, lub gorsze artystycznie, miejscami zaskakująco piękne) poszukiwanie samego siebie jest szalenie inspirujące i kompletnie nieprzewidywalne.

Jest też trudne, ponieważ nikt z nas nie wie co będzie zagrane i zaśpiewane, nawet w przybliżeniu.

Zadaniem jest – wsłuchwanie się jeden w drugiego (wtapianie się w siebie) przy jednoczesnym ukazywaniu samego siebie (śpiewamy i gramy co czujemy).

Improwizacje mają aspekt terapeutyczny.
Warsztatowicze je uwielbiają, mówią, że czują się po nich “lżejsi i podniesieni”.